#36 Prometeo | Gabriella Asproni


(legge la poesia Barbaricino)

Prometeo

Prometeo bonu amicu ‘e sos umanos
su ocu e s’intelligenzia l’at donadu
pro l’usare chin zusta misura
rispettanne sos entes de natura
e dae Zeus sos limites fissados
pro cussu cundennadu l’a’ligadu
a una rocca e un’ae a l’ispuddare
s’ìcatu bivu in eternu a si formare.

Ma un’atteru Deus soberanu
postu l’at in sa terra a cumannare
e cun su liberu arbitriu l’at dadu
sa potentzia pro tottu a l’isfruttare
e chin sa barrossidade, dissennadu
est distruinne su munnu criadu
chin sa tecnica sua illaccanada
chene misura e male appliccada.

E chin s’iscienzia sua illimitada
si credet’ unu Deus diventadu
capaze nova vida a clonare
e a Lazzaru a sa bida a ne torrare;
Ma sa natura Prometeo l’a nadu
es prus potente de sa tecnica usada
ca chin s’intelligenzia naturale
l’at postu in terra pro esser’ mortale:

Pro si ricconnoschere omine de gabbale
ponenne su passu cunforme a su gambale.
Rispettanne s’armonia ‘e sa natura
pro una bida felitze e prus sicura.

“Conosci te stesso” (Tempio di Apollo a Delfi)

Gabriella Asproni

 

Sono nata a Lula e vivo a Nuoro, sposata. Maestra in pensione, scrivo solo per il mio piacere poesie in sardo e in italiano e piccoli racconti di vita vissuta paesana.

 

 

Leggi e ascolta anche le altre poesie di inversu 02/24:

Leave A Comment

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *